"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.

 
Wtorek, 19 marca 2024 r.
Imieniny obchodzą: Józef, Bogdan, Marek
 
Roczniki:  2001200220032004200520062007200820092010
201120122013201420152016201720182019
Numery:    
()   -  
Ład wokół
2 czerwca 2017 r. w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1073 opublikowane zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Korzystając z tej okazji przypominam najważniejsze regulacje odnoszące się do tzw. ładu przestrzennego, ustalone ustawą.

Obecnie obowiązująca ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określa zasady kształtowania polityki przestrzennej, zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz reguły ich zagospodarowania i zabudowy. Ustawa dokonuje też podziału zadań w zakresie polityki przestrzennej pomiędzy poszczególne typy (rodzaje) samorządu terytorialnego i administrację rządową.
Do gminy należy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na swoim terytorium, w tym uchwalanie studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem takich szczególnych obszarów, jak morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne, wyłączna strefa ekonomiczna i tereny zamknięte. Samorząd powiatowy ma jedynie prowadzić analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego swojego obszaru, samorząd wojewódzki kształtuje i prowadzi politykę przestrzenną poprzez uchwalanie planu zagospodarowania przestrzennego województwa, zaś rząd – kształtuje i prowadzi politykę przestrzennego zagospodarowania kraju wyrażoną w tzw. koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju.
Dominujące znaczenie ma ta ostatnia, przygotowywana i przedkładana rządowi do zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego. Koncepcja ma określać m.in. rozmieszczenie obiektów infrastruktury technicznej i transportowej. Akceptując koncepcję, rząd jednocześnie ustala, w jakim zakresie ma ona stanowić podstawę programów zawierających zadania rządowe, przygotowywanych przez ministrów i centralne organy administracji rządowej, służących realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym.
Programy, opiniowane przez sejmiki wojewódzkie, akceptowane przez rząd podlegają wprowadzeniu do planów zagospodarowania przestrzennego województwa.
Silna pozycja jednostek samorządu terytorialnego w niektórych przypadkach pociągała za sobą utrudnienia w realizacji inwestycji infrastrukturalnych o znaczeniu ponadlokalnym. Dlatego rozpoczęto wprowadzanie wyjątków od ogólnych regulacji.
Pierwsze były autostrady. Szczególne, uproszczone zasady lokalizacji dróg i nabywania pod nie gruntów wprowadzono w ustawie z 27 października 2994 r. o autostradach płatnych, uznając budowę tych autostrad za największe przedsięwzięcie inwestycyjne, wymagające szczególnych uregulowań prawnych, dlatego wprowadzono unormowania szczególne w sprawach zasadniczych, decydujących o sprawności i skuteczności procesu inwestycyjnego, tj. lokalizacji, nabywania nieruchomości, koncesji i umowy koncesyjnej.
Choć program budowy autostrad nie nabrał w połowie lat ’90 planowanego tempa, ustawodawca uznał za celowe rozszerzenie wyjątkowego traktowania inwestycji ze szczególnej kategorii autostrad płatnych na kolejne kategorie obiektów; drogi krajowe (później na wszystkie drogi publiczne), koleje, lotniska, obiekty budowane w związku z EURO 2012, terminal gazowy w Świnoujściu, sieci telekomunikacyjne, inwestycje przeciwpowodziowe, obiekty energetyki jądrowej i obiekty zniszczone powodzią.
Istnienie wielu regulacji szczególnych odnoszących się do obiektów określanych ze zróżnicowaną precyzją stanowi utrudnienie dla adresatów prawa, czego szczególnym przykładem może być relacja pomiędzy ustawą o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych a ustawą autostradową.
W resorcie infrastruktury trwają obecnie prace nad zintegrowanym kodeksem budowlanym. Skutkiem tych prac ma być powstanie aktu prawnego, zastępującego między innymi ustawę o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, prawo budowlane oraz liczne przepisy szczególne odnoszące się do regulowanego przezeń zakresu.
To któraś już z kolei próba uporządkowania szeroko rozumianego prawa inwestycyjnego. Miejmy nadzieję, że ta próba okaże się skuteczna i przyniesie oczekiwane rezultaty: uproszczenie formalności, zmniejszenie zakresu uznaniowości urzędników administracji techniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego oraz skrócenie czasu niezbędnego na formalności poprzedzające rozpoczęcie budowy.
Piotr Świątecki

fot. rp.pl


  Komentarze 2
  Dodaj swój komentarz
~
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.