"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.
 
Piątek, 19 kwietnia 2024 r.
Imieniny obchodzą: Adolf, Leon, Tymon
 
Archiwum
Roczniki:  2001200220032004200520062007200820092010
201120122013201420152016201720182019
Numery:    
()   -  
Pamięci Żołnierzy Wyklętych
   W ramach Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych, który w tym roku był obchodzony po raz piąty, w całym kraju odbyły się okolicznościowe spotkania, wieczornice, marsze, rajdy, konferencje naukowe oraz inne imprezy, podczas których przywoływano sylwetki Żołnierzy Wyklętych, ich działalność w podziemiu antykomunistycznym, ich los oraz dalsze losy tych, którym udało się ocalić życie w okresie prześladowań.
Święto ustanowiono w roku 2011. 1 marca to symbol, bowiem w tym dniu w roku 1951, w mokotowskim więzieniu, został wykonany wyrok śmierci na siedmiu członkach kierownictwa organizacji wojskowej „Wolność i Niepodległość”: Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce.
   Również we Wrocławiu uczczono pamięć Żołnierzy Wyklętych. 1 marca na Cmentarzu Osobowickim przy Kwaterach Żołnierzy Wyklętych odbyły się oficjalne uroczystości.
Spośród licznych uroczystości, jakie między innymi odbyły się we Wrocławiu, należy wymienić - Konferencja Naukowa „Żołnierze Wyklęci”, Koncert „Panny Wyklęte” w Klubie Muzyki i Literatury, Wystawa „Żołnierze Wyklęci” w portretach Pawła Jaszczuka.
   Staraniem Zarządu Region NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk w siedzibie Zarządu otwarto wystawę poświęconą Żołnierzowi Wyklętemu - Czesławowi Czaplickiemu „Rysiowi”, który mieszkał we Wrocławiu aż do śmierci w roku 2006.
Wystawę otworzyła żona Czesława Czaplickiego, Maria. Po otwarciu wystawy sylwetkę majora Czesława Czaplickiego „Rysia”, zwracając się do licznie zebranych, przywołał Przewodniczący Zarządu Regionu, Kazimierz Kimso, z którym - jak powiedział Przewodniczący - miał honor spotykać się i prowadzić długie rozmowy, i poznawać historię życie i walki majora Czesława Czaplickiego. - To Człowiek „Solidarności”, powiedział Kazimierz Kimso.
Wystawa, którą można obejrzeć w siedzibie Zarządu Regionu, przywołuje dość dokładnie poszczególne etapy życia Zbyszka, bo tak wszyscy nazywali Czesława, ponieważ posługiwał się w swoim życiu czteroma pseudonimami i we wszystkich było właśnie to jedno imię.
Na 15 planszach pokazano zdjęcia archiwalne i współczesne oraz opisy najważniejszych zdarzeń z życia majora „Rysia” „Żołnierza Wyklętego”. Jest też plansza dokumentująca współczesne poszukiwania śladów Czesława Czaplickiego. Autorem zdjęć współczesnych jest Janusz Wolniak, który w poszukiwaniu śladów „Rysia” penetrował okolice Przasnysza, tj. w rodzinnych stronach Czesława Czaplickiego. Natomiast fotografie i dokumenty archiwalne pochodzą ze zbiorów rodzinnych pani Marii Czaplickiej.
Autorem całej wystawy jest Janusz Wolniak, a opracowanie graficzne jest autorstwa Sławomira Kowalika.
Po otwarciu wystawy, w sali konferencyjnej Zarządu Regionu, odbył się pokaz multimedialny obrazujący losy Czesława, przygotowany przez J. Wolniaka i S. Kowalika.
   Tu warto przypomnieć, że w czasie okupacji niemieckiej, jako przedstawiciel Komendy NSZ w powiecie przasnyckim oraz zastępca Oddziału Akcji specjalnej, prowadził akcję przeciwko wojskom niemieckim.
Od roku 1944 w AK, a po wkroczeniu sowietów do Polski dowodził akcjami przeciwko UB. Wsławił się jako jeden z dwóch organizatorów słynnej akcji uwolnienia 42 więźniów – żołnierzy AK, NSZ i BCh z piwnic katowni UB w Krasnosielcu 1 maja 1945 r. Później przez 18 lat ukrywał się przed aresztowaniem pod nazwiskami Mirosław Zbigniew Chodkowski i Zbigniew Czesław Rylski.
Często zmieniał miejsce zamieszkania. Mieszkał w Toruniu, we Wrocławiu, w Szczecinie, Warszawie i ponownie we Wrocławiu.
W latach 1952-1954, jako Zbigniew Rylski, odbył służbę wojskową w Brygadzie WOP w Kętrzynie. W roku 1963 aresztowany we Wrocławiu, był więziony na Rakowieckiej, i w roku 1964 skazany został na 15 lat więzienia. Na podstawie amnestii wyrok zmniejszono mu do lat 5, który odsiedział w całości.
Po wyjściu na wolność wraca do Wrocławia i tu podejmuje pracę. Tu też kończy studia w Wyższej Szkole Ekonomiczne.
Od roku 1980 aktywnie działa w NSZZ „Solidarność”, a po wprowadzeniu stanu wojennego 24 grudnia 1981 r. zostaje uwięziony we Wrocławiu, a następnie internowany w obozie w Darłówku do lipca 1982 roku.
Odznaczony licznymi medalami i orderami, między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Został pochowany na cmentarzy na „Skowroniej Górze” we Wrocławiu.
Zygmunt Sobolewski

fot.Z.Sobolewski/SolkolArt


  Komentarze 2
  Dodaj swój komentarz
~
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.