"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.

 
Piątek, 29 marca 2024 r.
Imieniny obchodzą: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy
 
Roczniki:  2001200220032004200520062007200820092010
201120122013201420152016201720182019
Numery:    
()   -  
Prosto z półki
Grażyna Plebanek
„Córki rozbójniczki”
Wydawnictwo W.A.B. 2013

 Grażyna Plebanek przygląda się kobietom niepokornym uwiecznionym na kartach książek, jakie kiedyś czytała i obecnie czyta. Pisze zarówno o lekturach tzw. dziewczyńskich (choć nie przepada za szufladkowaniem literatury) – „Błękitnym zamku” Lucy Maud Montgomery (autorki „Ani z Zielonego Wzgórza”), biografiach – tancerki Isadory Duncan, muzy młodopolskich artystów Dagny Przybyszewskiej, czy słynącej ze skandalizujących opisów pisarki Anaïs Nin, a nawet obejrzanych filmach. Wspólnym mianownikiem dla wymienianych w kolejnych rozdziałach kobiet jest ich niezgoda na wtłoczenie ich w sztywne społeczne normy, które uniemożliwiają im bycie sobą. To niezwykła książka, napisana z pazurem, poczuciem humoru, z doskonałymi obserwacjami dotyczącymi ludzkiej natury i uwikłania. Plebanek świetnie pisze nie tylko własne fabuły, jest wytrawną felietonistką w znanych pismach, a fakt, że od ponad dekady mieszka za granicą, niczego nie zmienia, wzbogaca jej prozę o wiele nowych elementów. „Córki rozbójniczki”, to notatki o przeczytanych książkach, ale tak absorbujące, że do oryginałów sięgniemy z tym większym zaciekawieniem i zaangażowaniem. Warto, bo Plebanek ma nienaganny gust czytelniczy i sprawy kobiet leżą jej na sercu, a się nad nimi nie lituje. Dopinguje do działania!



Christina Baker Kline
„Sieroce pociągi”
Wydawnictwo Czarna Owca 2014

 Wstrząsająca, a oparta na faktach historia przymusowych przesiedleń sierot – dzieci imigrantów, jakie w pierwszych dekadach XX wieku były, na zlecenie fundacji Children’s Aid Society, przewożone specjalnymi pociągami z Nowego Jorku na Środkowy Zachód. Tam miało na nie czekać lepsze życie niż bieda metropolii. Ale nie dla wszystkich nowe miejsce oznaczało dobre miejsce. Całą historię poznajemy z opowieści. Oto siedemnastoletnia Molly Ayer, po kradzieży książki z biblioteki, dostaje pracę społeczną w ramach zadośćuczynienia i porządkując strych starszej kobiety trafia na skarby, a znajomość z dziewięćdziesięcioletnią właścicielką domu i strychu – Vivian – zmienia życie Molly. Kobiety nie tylko znajdują wiele wspólnych tematów, ale odbywają szczególną podróż w przeszłość, by móc inaczej patrzeć w przyszłość. Piękna książka, która przez 40 tygodni była na listach bestsellerów publikowanej przez dziennik „New York Times”. Nie ma się, co dziwić, wzruszająca historia z przesłaniem będzie zawsze w cenie.






Michele Zackheim
„Ostatni pociąg do Paryża”
Wydawnictwo Imprint 2014

Historia szpiegowska w sam raz na ostatnie dni wakacji. W tle paryskie klimaty, na pierwszym planie miłość głównej bohaterki, Amerykanki Rose Mannon, która pracuje w stolicy Francji, jako korespondentka zagraniczna i Leona, niemieckiego antynazisty. Jest rok 1935, Europa nie stoi jeszcze w obliczu wojny, ale polityka Adolfa Hitlera, wcześniej bardziej dyskretna, zaczyna być coraz bardziej uciążliwa dla obywateli jego państwa, którzy mają inne zdanie na kwestie narodowościowe niż führer. Rose przygląda się z niepokojem zmianom, jakie nieuchronnie następują. Ambitna dziennikarka najpierw pracuje w Paryżu, potem w Berlinie, gdzie jest zmuszona ukryć prawdziwe pochodzenie. Tymczasem wokół zaczynają dziać się rzeczy dotychczas nieprawdopodobne – kryształowa noc w listopadzie 1938 roku, kiedy naziści niszczą żydowskie sklepy, mieszkania i świątynie. Rose postanawia wyjechać do Paryża. Ów tytułowy pociąg nie jest formalnie ostatnim w rozkładzie, ale raczej ostatnim dzwonkiem do opuszczenia Niemiec. Powieść z historycznym zacięciem, szpiegowskim pazurem i wątkiem miłosnym.
 MAT


  Komentarze 2
  Dodaj swój komentarz
~
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.